Vier generaties De Hollander (1860 - heden)

Emiel Dehollander (1860-1932)

De founding father van 'De Veurnse Meringuetaart' (man met schort) wordt hier met zijn familie afgebeeld. Zijn hand rust op de schouder van zijn vrouw, Hélène Vanegroo. Na hun verhuis uit Gyverinkhove baten ze vanaf 1898 de bakkerij in Ooststraat 14 uit. Naast hem staat zijn zoon Daniël die in 1929 de fakkel overneemt. Zijn dochter Gabrielle (midden) helpt haar hele leven mee in de bakkerij van haar ouders, broer en neefje.

Daniël Dehollander (1900-1972)

Na zijn opleiding als patissier in Brugge volgt Daniël zijn vader als bakker op. In 1929 trouwt hij met Oliva Balduck. Hij lanceert de flinterdunne amandelkoekjes, 'de Veurnse Kletskoppen'.

Tijdens de oorlogjaren 1940-1945 vlucht de familie richting Frankrijk. Zijn moeder Hélène verliest het leven wanneer de familie in een vuurlinie terechtkomt.

Na de bevrijding staat zijn 13-jarige zoon, Noël, klaar om hem bij te staan in de bakkerij. Daniël leert zijn zoon de knepen van het vak.

Noël De Hollander (1931-2016)

Noël ontvangt zijn patissierdiploma in Brussel en neemt de zaak in 1955 over. Met zijn vrouw Lieve Paesschesoone breiden ze de zaak uit tot een bloeiende patisserie.

In 1973 laten ze de bakkerij over en focussen zich op 'de Veurnse Kletskoppen' in Pannestraat 167. Daar stampt hij een gemoderniseerd 'fabriekje' uit de grond.

Wanneer Noël in 1990 op pensioen gaat, verkoopt hij de 'Kletskoppen' aan firma Destrooper.

Tijdens zijn jaren als Kletskoppenbakker blijft Noël na aandringen van voormalige klanten de geliefde meringuetaart bakken.

Het is zijn dochter Vera die in 1990 zich volledig toelegt op de 'De Veurnse Meringuetaart' zoals die vandaag - en al meer dan 100 jaar - wordt gesmaakt.

Vera De Hollander (1960)

In 1990 zegt Vera haar job als leerkracht vaarwel en neemt de zaak in de Pannestraat van haar vader over.

Samen met haar man, Peter Leuridan, gaat ze haar eigen weg.

Vera ontvangt in 1999 het Joachim Beuckelaer-eremerk wegens haar verdiensten in de streekgebonden gastronomie. Daarnaast verzilvert ze in 2013 een plekje in de Gault Millau.

Ze breidt het assortiment uit met het 'sproetje' en een kleinere versie van de taart. Dankzij Vera wordt 'De Veurnse Meringuetaart' in en buiten West-Vlaanderen gekend, bekend, en vooral gesmaakt.

"Versheid en kwaliteit waren de sleutelwoorden van mijn overgrootvader, Emiel. De troef van onze meringuetaart is zijn rijke volle smaak volgens een geheim familierecept." - Vera